Ben ik mijn tijd voorbij, wil ik te snel of te veel, loop ik voor op mijn collega handhavers of voldoe ik gewoonweg niet aan het criterium wat voldoende is voor mijn werkgever.
Ik ben een Handhaver in hart en nieren. Ik ben één van de Handhavers die bewust voor dit vak heeft gekozen. Waar dit vandaan komt heeft te maken met mijn verleden. Ik heb sinds jongs af aan al een sterk gevoel voor gerechtigheid gehad en daarmee doel ik niet alleen op wat fout en goed is. Gerechtigheid betekent voor mij, dat ik mijzelf als persoon en functionaris 110% wil inzetten voor de burger. Ik sta weliswaar in een uniform waardoor de burger de indruk krijgt dat hij/ zij op mij kan bouwen.
Toch vind ik dat de burger meer verdient van ons. Ik kom weleens in situaties waar ik tegenover de burger met 'nee' moet antwoorden. Veelal heeft dit met mijn beperkte bevoegdheid te maken of afspraken/ besluiten welk door de gemeenteraad, college van B&W, Ministerie en de Politie-top zijn gemaakt. De gemeenteraad en college van B&W weten 95% niet wat wij meemaken en waar wij doorheen gaan. Zij weten niet wat wij mogen, kunnen en moeten. Zij weten niet dat de BOA beleidsregels onze bijbel is. En houden zich met regelmaat niet aan deze regels. Dat is wat ik zie als ik naar links kijk.
Als ik mijn gezicht naar rechts draai zie ik de Politie-top die een visie over ons probeert te implementeren waarbij ik zelfs de gedachte krijg alsof ik 15 jaar terug de tijd in ben gegaan en de tekst "stadswacht" op mijn rug draag. Ik zie een minister welk een ministerie genaamd "Ministerie van Justitie & Veiligheid" vertegenwoordigd. Ik zag dat deze minister ons afgelopen december niet waardeerde in zijn sterkte betuiging tijdens oud en nieuw.
Als ik vooruit focus en mijzelf richt op het werkveld dan zie ik collega's die aftaaien en met pensioen gaan. Ik zie dat de veel jongere generatie HTV'ers het overneemt. Maar doen de HTV'ers het nou echt veel beter dan de oudere garde? Zij hebben een betere opleiding, betere basis kennis vanaf de start, hebben in de praktijk kunnen snuffelen en zijn nog heerlijk gemotiveerd. Daar tegenover staat dat de oude garde vaak een ellenlange ervaringenlijst heeft.
Echter merk ik in de praktijk dat hun motivatie snel afneemt. Zelfs al binnen een jaar merk ik de verandering. Als ik dit relativeer naar mijzelf dan vind ik dat niet zo gek. Een werkgever die leuke aspecten van het werk tegenhoud, een samenwerkingspartner waarvan hun leidinggevenden vinden dat we niet meer waard zijn en collega's die gedemotiveerd op werk zitten. Zelfs meldingen waarvan de toegevoegde waarde van verschillende uniformen goed van pas komt worden uit de weg gegaan. Welk argument daarvoor wordt gebruikt? "De Politie is er toch al met genoeg dus we kunnen er waarschijnlijk toch niks betekenen" met de nadruk op 'waarschijnlijk'.
We hebben nog een lange weg te gaan... Maar zoals ik het zie moeten we dit beetpakken bij de wortels.
Ministerie van Justitie & Veiligheid, De Gemeente (VNG) en de Politie-top zijn de drie factoren welk continu in conclaaf zitten met elkaar en waar wij de dupe van zijn. Denk eens aan ons in plaats van jullie theoretische onderbouwingen. Denk eraan of het werkbaar is wat jullie van ons verwachten of juist niet verwachten. En benut ons in het uiterste van onze bevoegdheden. Communiceer met ons en heb vertrouwen in wat wij willen. We vragen er tenslotte niet zomaar om.
Ik hoop voor de toekomst dat het motivatie niveau omhoog gekrikt wordt. Dat er een positieve omslag gemaakt wordt en wij erkend worden als een belangrijke schakel in de samenleving. Wij zijn enkel ook alleen maar hulpverleners. Weliswaar niet bij titel maar wel in ons hart.
- Anoniem
